.....

يہ #شبایـــــے تو زندگے هست ڪہ

 وقتے دفتر خاطرات زندگيتو ورق ميزنے به چيزایـــــے ميرسے ڪہ نميدونے تقديرت بوده يا تقصيرت...

به #آدمايـــــے ميرسے ڪہ نميدونے دردن يا همدرد...

به لحظہ هايـــــے ميرسے ڪہ هضمش واسہ دل ڪوچیڪت سختہ و بہ دردايـــــے ميرسے ڪہ براے سن و سالت بزرگہ...

به آرزوهایــے ڪہ توهم شد...

روياهايــے ڪہ گذشت....

بہ چیزایــے ڪہ حقت بود اما شد توقع...

و زخمهايـے ڪہ با نمــڪ روزگـــار اغشتہ شد.....

و احساسے ڪہ ديگران اشتباه مے نامند...

و دست آخر دنيایـــــے ڪہ بهت پشت ڪرده......

وبازهم انتهاے دفتر خودت ميمانے....

و زخمهـــايـــــے ڪہ روزگــــــــار پشت هم ميزند...

و سڪوت هم دواے دردش نيست...

#دنیـا_كـــاش_مهربــان_تـر_بـــودے..

امید...